Andrzejkowe wróżby w IIIa

Andrzejki wywodzą się z tradycji ludowej. Wróżby są pielęgnowane są od dawien dawna i przekazywane są z pokolenia na pokolenie. Trzeba tylko pamiętać o tym, że jest to wieczór żartów i nie można tych wszystkich wróżb traktować poważnie. Są one wspaniałą okazją do dobrej zabawy, a jednocześnie źródłem szacunku dla tradycji i obrzędów ludowych. Nasz klasowy wieczór andrzejkowy zorganizowaliśmy 29 listopada. Uczniowie samodzielnie przygotowali kilka wróżb i zabaw, które uatrakcyjniły klasowe spotkanie. Były przepowiednie losu, przyszłości, drogi życiowej, a nawet imienia przyszłego towarzysza życia. Dzieci mogły „poznać swoją przyszłość” – tą bliską i tą daleką. Zabawy, radości oraz uśmiechu było wiele i wszyscy z utęsknieniem czekają na następne takie spotkanie. Wśród atmosfery tańca i zabawy znalazł się również czas na słodki poczęstunek. Ten magiczny dzień był okazją do integracji grupy i zapoznania się z tradycją andrzejkową. 

 Wycieczka do Planetarium.

Każdy z nas, gdy spogląda w niebo zastanawia się, co tak naprawdę tam się znajduje. Dzieci szukają swoich gwiazd, a gdy widzą tą spadającą wypowiadają życzenie i pragną, by się spełniło. 

Nasza szkoła otrzymała zaproszenie do Planetarium w Chorzowie, gdzie uczestniczyła w seansie "Królestwo Planet". Uczniowie klas młodszych mogli dowiedzieć się jakie gwiazdy i gwiazdozbiory znajdują się na niebie. Poznali miejsca znaków zodiaku, każdy mógł zobaczyć jak wygląda jego znak  zodiaku utworzony przez układ gwiazd.  W ciekawy sposób przedstawiony został układ Słoneczny i jego składniki. Uczniowie mogli z bliska poznać każdą planetę istniejącą we wszechświecie. Po zakończonym seansie dzieci udały się do stacji meteorologicznej, gdzie poznały tajniki pracy w stacji meteorologicznej oraz wcieliły się w rolę obserwatora pogody. Poznały również mechaniczne i elektroniczne przyrządy meteorologiczne, a także samodzielnie wykonały pomiary kilku składników pogody. Wycieczka do Planetarium okazała wspaniałą przygodą, z której każdy uczeń wyniósł ciekawe i mądre wiadomości.

 Wigilia klasowa w klasie III b.

Wieczór wigilijny — T. Kubiak

 

Biały obrus lśni na stole,

pod obrusem siano.

Płoną świeczki na choince

co tu przyszła na noc.

Na talerzu kluski z makiem,

karp jak księżyc srebrny.

Zasiadają wokół stołu

dziadek z babcią, krewni.

Już się z sobą podzielili

opłatkiem rodzice.

Już złożyli wszyscy wszystkim

moc serdecznych życzeń.

Wigilia klasowa - klasy III a 

Jest taki dzień bardzo ciepły, choć grudniowy; 
dzień, zwykły dzień, w którym gasną wszelkie spory. 
Jest taki dzień, w którym radość wita wszystkich. 
Dzień, który już każdy z nas zna od kołyski. 
Niebo ziemi, niebu ziemia, 
wszyscy wszystkim ślą życzenia(...) 

                                          Krzysztof Dzikowski 

Boże Narodzenie to najbardziej wyczekiwany przez nas wszystkich czas. Jedną z piękniejszych tradycji naszej szkoły i klas są wigilie klasowe organizowane w ostatnim dniu nauki tuż przed świętami Bożego Narodzenia. W tym roku po raz drugi mogliśmy w niej uczestniczyć. Przyszliśmy do szkoły w odświętnych strojach, naszą klasę zamieniliśmy w przytulną salę z ogromnym stołem, który nakryliśmy białymi obrusami i przystroiliśmy gałązkami świerku. Później stół ozdobiliśmy stroikiem świątecznym, świecami i serwetkami. Na stole pojawiły się przeróżne przysmaki, które przynieśliśmy z domów.  Każdy miał swój opłatek, były ciasta, pierniczki, cukierki, owoce i napoje. Po wspólnej modlitwie złożyliśmy sobie życzenia. Nie zabrakło łamania się opłatkiem, wspólnych rozmów, pysznego poczęstunku oraz radosnego kolędowania. Na zakończenie Konrad i Marcin wręczali nam prezenty, które przygotowaliśmy sobie wzajemnie. Wyjątkowo miło spędziliśmy ten czas. 

Uśmiechnięci i zadowoleni rozpoczęliśmy ferie świąteczne.  
Do zobaczenia w Nowym Roku! 

 

 Śląsko godka - nasz drugi język 

Nasza grudniowa wycieczka do kopalni zapoczątkowała cykl zajęć dotyczących regionu, w którym żyjemy i mieszkamy. Były to zajęcia, na których opowiadaliśmy o tym, co jest nam najbliższe, bo przecież kultura danego regionu to jego tradycyjne potrawy, charakterystyczne zwyczaje, tańce i stroje, rękodzieło, ale przede wszystkim język. O kluskach śląskich, roladzie i modrej kapuście, postnym żurze, czy wigilijnych makówkach nie musimy się uczyć z książek, bo ich smak towarzyszy nam od urodzenia. Wielu z nas ma w swoich rodzinach dziadków lub wujków, którzy pracowali na pobliskiej kopalni Czeczott w Woli i hucznie świętowali Barbórkę. Zwyczaj słodkiej tyty, którą obdarowywane są dzieci rozpoczynające naukę w szkole, również każdy z nas doskonale zna. Podczas zajęć opisaliśmy tradycyjny śląski strój dziewczęcy i pogodaliśmy se po naszymu. Okazało się, że w wielu domach w swobodnej mowie posługujemy się licznymi określeniami gwarowymi.  W szkole mówimy poprawną polszczyzną, ale każdy z nas zna i używa potwierdzenia - „ja”, zaprzeczenia - „niy”, pytania - „kaj” i wielu innych określeń, które również wyrażają nas - Ślązaków. Na podsumowanie wykonaliśmy nasz własny słownik gwary śląskiej, który połączyliśmy w całość i okazało się, że zawiera około 70-ciu zwrotów i wyrażeń w gwarze śląskiej. Na kolejnych lekcjach pani przepytywała nas z ich znajomości. Wyjaśnialiśmy również pisownię niektórych z nich i wiemy, że „rzykać” wywodzi się od słowa „rzec - mówić”, dlatego piszemy je prze z”rz”, a po śląsku oznacza - modlić się. Będziemy pielęgnować naszą odrębność i wyjątkowość dotyczącą gwary śląskiej, gdyż to ona wyróżnia nas spośród wszystkich Polaków i jest częścią naszej historii. 

 Zajęcia ceramiczne w klasach młodszych.

W klasach młodszych gościliśmy Panią Annę Stalmach, która na co dzień zajmuje się ceramiką tworząc wspaniałe rzeczy z gliny. Wprowadziła ona dzieci w świat ceramiki, opowiedziała o właściwościach gliny, pokazała jakie piękne rzeczy można z niej wykonać. Następnie zaprosiła dzieci do wspólnej pracy i zaproponowała wykonanie świątecznych świeczników dla najbliższych. Praca z gliną bardzo wyciszyła dzieci, które w skupieniu wykonały piękne upominki świąteczne dla swoich rodziców.